Bir varmış bir yokmuş, mavi bir gökyüzünün altında merhaba diyen bir çocuk varmış. Adı Ali’ymiş. Güzel kalpli olan Ali, herkesle dost olmayı ve yardım etmeyi çok severmiş.
Bir gün Ali, ormanda yürürken bir kuş yuvası görmüş. Yuva, ağacın en yüksek dalında bulunuyormuş. Ali, kuşların yüksekten düşmemeleri için endişelenmiş ve onlara yardım etmeye karar vermiş.
Ali hemen yanında bulunan arkadaşı Can’ı çağırmış. Sadık dostu Can, Ali’yi asla yalnız bırakmazdı. İkisi birlikte ağacın yanına gitmişler. Ağacın tırmanması gerektiğini anlayan Ali, hemen bir merdiven yapmış. Can ise yukarıda Ali’yi beklemiş.
Ali merdivenle yukarı çıkıp kuş yuvasını güvence altına almış. Ardından dikkatlice aşağı inmiş. Üstelik Ali, merdiveni yerine yerleştirip diğer kuşların da yuvadan düşmesini önlemiş.
Ali ve Can ormanda gezerken yardıma ihtiyacı olan bir ağaç daha görmüşler. Ağaç, kuraklık nedeniyle susuz kalmış ve çiçekleri solmuş.
Ali ve Can hemen bir su kovası bulup ağacın yanına gitmişler. Ali, kovayı suyla doldurmuş ve ağacın tabanına dikkatlice dökmüş. Can ise ağacın yapraklarını sulamış. Birkaç gün sonra ağaç, canlanmış ve yeniden çiçekleri açmış.
Ali ve Can arkadaşlarına yardım etmeye devam etmişler. Her gün ormanda bir hayvanın veya bitkinin yardım beklediği bir şeyler bulurlarmış. Onlara yardım etmek için ellerinden geleni yapar ve onlara sevgi dolu eller uzatırlarmış.
Böylece Ali ve Can, eğitici masalları sayesinde diğer çocuklara da yardım etmeyi öğrenmişler. Herkesin işini kolaylaştırmış ve dünyayı daha iyi bir yer haline getirmişler.
Masal burada sona erdi, ancak Ali ve Can hikayesinin mutlu sonu, iyi kalpli insanların her zaman güzellikler yarattığı gerçeğiyle tamamlanmıştır.
Ebeveynlere,
Bu eğitici masalda, Ali isimli güzel kalpli bir çocuk ve onun sadık dostu Can anlatılmaktadır. İkisi birlikte ormanda karşılaştıkları sorunları çözmek için yardıma ihtiyacı olan hayvan ve bitkilere yardım ederler. Masal, eğitici bir mesajla sona ererken, diğer çocukların da yardım etmeyi öğrenmeleri teşvik edilmektedir.
