Bir varmış, bir yokmuş... Uzak diyarlarda, yemyeşil ormanlarla çevrili, kocaman bir krallık varmış. Bu krallığın adı "Altın Krallık"mış. Altın Krallık, adını çevresindeki bereketli topraklardan ve parlak, ışıldayan nehirlerden almış. Bu krallıkta herkes mutlu ve huzurlu yaşarmış. Ancak, Altın Krallık’ı yöneten ailede en sevilen kişi Pelin Prenses’miş.
Pelin, oldukça nazik, cesur ve akıllı bir prensesmiş. Her sabah erkenden kalkar, krallıktaki insanlara yardım eder, hayvanları korur ve doğayı severmiş. Pelin, sadece güzel bir prenses değilmiş; aynı zamanda herkesin sevdiği bir lidermiş. Kral babası ona çok güvenirmiş ve Pelin’in bir gün krallığı yönetebileceğini düşünürmüş. Fakat Pelin Prenses’in en büyük hayali, krallığını her zaman huzurlu ve mutlu bir yer olarak korumakmış.
Bir gün, Altın Krallık’ın üzerinde kara bulutlar toplanmaya başlamış. Nehirler yavaş yavaş kurumaya yüz tutmuş, ağaçlar yapraklarını dökmeye başlamış ve ormandaki hayvanlar huzursuzca dolaşır olmuşlar. Krallık halkı, bu duruma bir anlam verememiş ve endişelenmeye başlamış. Kral, hemen danışmanlarını toplamış ve durumu değerlendirmelerini istemiş. Herkes bu olayın ardında bir büyü olabileceğini düşünmüş. Bu durumu düzeltmek için ne yapmaları gerektiğini tartışırken, Pelin Prenses sessizce dinlemiş. Sonunda dayanamayıp, “Babacığım, ben bu sorunu çözmek için bir yol bulabilirim. Krallığımızı kurtarmak için bir yolculuğa çıkacağım,” demiş.
Kral önce bu fikre karşı çıkmış. “Pelin, bu çok tehlikeli olabilir. Sen daha gençsin. Başka bir çözüm bulmamız gerekiyor,” diye cevap vermiş. Ancak Pelin kararlıymış. “Krallık tehlikede, babacığım. Eğer bir şey yapmazsak, hepimiz zor durumda kalacağız. Hem ben güçlü ve cesurum. Bu görevi başarabileceğime inanıyorum.”
Kral, Pelin’in kararlılığını görünce ona güvenmekten başka çaresi olmadığını anlamış. “Peki, kızım. Ama dikkatli ol ve yalnız gitme. Yanına en güvenilir arkadaşlarından birkaçını al,” demiş.
Pelin, yolculuğa çıkmak için hazırlıklara başlamış. Yanına en yakın arkadaşı olan küçük tavşan Mimi’yi almış. Mimi, zeki ve her zaman Pelin’in yanında olan bir tavşanmış. Aynı zamanda, krallığın en yaşlı ve bilge kişisi olan Büyükanne Nilda’dan da yardım almışlar. Nilda, sihirli güçleri olan yaşlı bir kadındı ve krallığı çok severdi.
Yolculuk başlamış. Pelin, Mimi ve Nilda, Altın Krallık’tan uzaklaşarak kara bulutların kaynağını bulmak için ormana doğru yola çıkmışlar. Yol boyunca farklı zorluklarla karşılaşmışlar, ama Pelin’in cesareti ve Nilda’nın bilgeliği sayesinde her engeli aşmışlar. İlk olarak, büyük ve korkunç görünen bir ejderhanın yaşadığı Volkan Dağı'na gitmişler. Krallığın nehirlerini besleyen sular bu dağdan geliyormuş, ama ejderha burada kimsenin geçmesine izin vermiyormuş.
Ejderhayı gördüklerinde, Pelin korkmamış. Hemen ejderhanın karşısına geçmiş ve ona şöyle seslenmiş: “Ey ejderha, krallığımız tehlikede. Nehirler kurumaya başladı. Bu sorunun çözülmesi gerek! Sana zarar vermeye gelmedik, sadece ne olduğunu öğrenmek istiyoruz.”
Ejderha, Pelin’in cesaretine ve nazik tavrına hayran kalmış. “Bana şimdiye kadar kimse bu kadar kibarca yaklaşmadı,” demiş ejderha. “Ben de size yardım etmek istiyorum. Ama bir sorun var. Suyun kaynağını kontrol eden Sihirli Taş, bir büyücü tarafından çalındı. Bu yüzden nehirler kurumaya başladı.”
Pelin, bu durumu öğrenince hemen harekete geçmeye karar vermiş. “O zaman o büyücüyü bulmamız gerekiyor!” demiş. Ejderha, Pelin ve arkadaşlarına büyücünün nerede olduğunu söylemiş ve onlara yardım etmek için büyük bir kanatlı at göndermiş.
Pelin, Mimi ve Nilda, kanatlı atın sırtına binip gökyüzünde büyücünün kalesine doğru uçmuşlar. Kale, yüksek dağların tepesinde, karanlık bir vadinin içinde gizlenmiş. Büyücünün kalesi soğuk, karanlık ve ürkütücü görünüyormuş. Ancak Pelin korkmamış. Çünkü kalbinde, krallığını kurtarmak için her şeyi yapabilecek cesaret varmış.
Kalenin içine girdiğinde, büyücüyle karşılaşmışlar. Büyücü onları görünce şaşırmış ve “Bu kadar cesur bir prensesin karşıma çıkacağını tahmin etmemiştim,” demiş.
Pelin, büyücüye dönerek, “Krallığımı tehlikeye atman doğru değil! Eğer suyu geri getirmezsen, burada hiç kimse mutlu olmayacak. Neden bunu yapıyorsun?” diye sormuş.
Büyücü, bir an duraksamış. Sonra derin bir nefes almış ve gerçeği açıklamış: “Ben aslında kötü bir büyücü değilim. Yalnızca, bir zamanlar krallıktan haksızca sürüldüm. Kimse beni dinlemedi, kimse bana yardım etmedi. Bu yüzden suyu kestim. Ama artık anlıyorum ki bu, doğru bir yol değildi.”
Pelin, büyücünün bu sözlerini duyunca, onun aslında kötü olmadığını anlamış. “Eğer bize zarar vermeden konuşsaydın, belki de yardım edebilirdik,” demiş. “Krallığımıza geri dönmek istersen, sana yeniden bir yer açabiliriz. Ama önce suyu geri getirmen gerekiyor.”
Büyücü bu teklifi düşünmüş ve sonunda kabul etmiş. Sihirli Taş’ı geri vermiş ve büyüsünü bozmuş. Taş yerine konar konmaz, nehirler yeniden akmaya başlamış, bulutlar dağılmış ve Altın Krallık yeniden eski parlaklığına kavuşmuş.
Büyücü, Pelin’e teşekkür ederek, “Sen çok iyi kalpli bir prensessin. Senin gibi bir lideri krallıklar hep özler,” demiş. Pelin ise gülümseyerek, “Bu sadece benim değil, arkadaşlarımın da başarısı,” demiş.
Pelin, Mimi ve Nilda, krallığa geri döndüklerinde, halk onları büyük bir sevinçle karşılamış. Kral, Pelin’le gurur duymuş ve “Sen gerçekten de büyük bir lider olacaksın, kızım. Cesaretin ve iyiliğin krallığımızı kurtardı,” demiş.
O günden sonra Pelin Prenses, krallığındaki herkese sevgi ve merhametle liderlik etmiş. Büyücü de krallığa yeniden kabul edilmiş ve barış içinde yaşamış. Altın Krallık, eski neşesine ve mutluluğuna kavuşmuş.
Ve böylece Pelin Prenses, cesareti ve iyiliği sayesinde krallığını kurtarmış. Herkes onu sevmeye ve ona güvenmeye devam etmiş. Pelin, her zaman doğru olanı yapmanın önemini öğrenmiş ve bunu halkına öğretmeye devam etmiş.
Ve masal mutlu bir şekilde sona ermiş. Krallık, bir daha asla karanlık günler yaşamamış ve Pelin Prenses’in hikâyesi, nesilden nesile anlatılmış.
SON
Arkadaşlarınla Paylaş
