Bir varmış, bir yokmuş evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, minik bir köyde, renkli evlerin, gülen yüzlerin ve masmavi gökyüzünün hüküm sürdüğü bir yerde, küçük dahi meraklı ve cesur bir çocuk yaşarmış. Adı Mert’miş. Mert, her akşam uykuya dalmadan evinin bahçesindeki minik salıncakta sallanarak, rüyaların büyülü diyarına gitmenin hayalini kurarmış. Bir gece, annesi ona eski bir kitap vermiş bu kitap, Uyku Masalları olarak adlandırılan, geceleri gönülleri ferahlatan ve güzel rüyalar getiren hikayelerle doluymuş. Mert, heyecanla kitabı okurken, kitaptaki kelimelerin bir anda parlayan yıldızlar gibi etrafa saçıldığını ve kendisini bambaşka bir dünyaya götürdüğünü fark etmiş.
Mert gözlerini kapatıp hayal dünyasına doğru yelken açarken, kendisini renkli yapraklarla süslü, büyülü bir bahçede bulmuş. Bu bahçe, Uyku Bahçesi olarak bilinirmiş ve içinde uçuşan minik kelebekler, gülücükler saçan kuşlar ve konuşan ağaçlar varmış. Bahçenin ortasında, altın sarısı kanatları olan ve adeta bir peri gibi parıldayan sevimli bir kelebek yaşamaktaymış. Kelebek, Mert’e yaklaşarak, “Hoş geldin küçük dostum! Benim adım Işıl. Burası Uyku Bahçesi, rüyaların en güzel mekanı. Her akşam buraya gelip, kalbinin derinliklerindeki en güzel düşleri bulabilirsin” demiş.
Mert, Işıl’ın cana yakıtlığına hayran kalmış “Acaba bu bahçede neler var?” diye sormuş merakla. Işıl, gülümseyerek anlatmaya başlamış: “Bak, hemen orada gökyüzüne uzanan devasa bir çınar var. Bu çınarın dalları, minik minik yıldızlarla bezeli. Her yaprak, sana sevgi, sabır ve umut gibi değerler anlatır. Onları dinleyerek uykuya dalarken, kalbinin cesaretle dolduğunu hissedersin. Ayrıca, o sevimli çiçek bahçesinde, farklı renkte çiçekler açar. Her çiçeğin rengine, insanlara öğrettiği bir ders saklıdır mesela kış çiçeği bile, soğuk günlerde bile ısı ve sevginin var olduğunu hatırlatır.” Mert, her kelimeyi dinlerken adeta büyülenmiş artık rüyalarında neler keşfedeceğini sabırsızlıkla bekliyormuş.
Bahçede gezinirken Mert, neşeyle şarkılar söyleyen küçük bir su perisini fark etmiş. Su perisinin adı Deniz’miş. Deniz, berrak suların melodisiyle, doğanın seslerini dinleyerek sevincini paylaşırmış. O, Mert’e şunları söylemiş: “Sevgili Mert, doğa her zaman bize birlikte yaşamayı, paylaşmayı ve birbirimize destek olmayı öğretir. Rüyaların, uykuya dalarken bile, kalbinde dostluk ve sevgi ışığını taşımanı sağlar. Doğayla uyum içinde olmak, tıpkı bu suyun akışı gibi her şey doğru zamanda, doğru yerde gerçekleşir.” Mert, Deniz’in sözlerini dinleyerek doğanın güzelliklerini anlamaya başlamış. O andan itibaren, her gece uykuya dalarken önce annesine ve babasına sarılarak, doğanın sunduğu bu güzel öğretilerin şefkatini kalbine işlemiş.
Daha sonra, Mert Uyku Bahçesi’nde ilerlerken, eski bir taş yolun kenarında minik, gümüş rengi bir kaplumbağa görmüş. Kaplumbağa, sakin ve bilge bir sesle konuşmuş: “Ben Zaman’ın bekçilerindenim. Unutma canım evlat, her uykunun ardında bir sabah yatar. Bu yüzden her gece güzel düşler görüp, uyanınca da yeni bir başlangıca hazır olmalısın. Zorluklar yaşasan da, sabretmeyi ve kendine inanmayı unutma. Her adım, seni daha güçlü kılar.” Mert, kaplumbağanın sözlerine kulak verdi onun yavaş ama kararlı yürüyüşünden, her şeyin zamana ihtiyacı olduğunu ve sevgiyle sabırla yaklaşırsan her engeli aşabileceğini öğrendi.
Her yolculuğa bir de anlam olsun diye, Işıl Mert’i en sevdiği yer olan Yıldız Pınarı’na götürdü. Bu pınar, geceleri gökyüzündeki yıldızlardan akan ışıltıyla parıldar, her damlası umut ve neşe saçar, insanın aklında tatlı düşler uyandırırmış. Pınarın kenarında otururken, Işıl anlatmaya devam etmiş: “Sevgili Mert, uyku masalları sadece rüya görmek için değil, aynı zamanda dinlemeyi, öğrenmeyi ve kalbini beslemeyi sağlar. Her masal, yaşamın küçük bir sırrını fısıldar. Her gece uykuya dalarken, gözlerini kapat ve içindeki güzellikleri fark et. Rüyaların, sana yeni dostluklar, yeni maceralar ve bazen de hayatın anlamını anlatmak için gelir.” Mert, Işıl’ın bu sözleriyle beraber, hayallerinde farklı maceralara, dostluklara ve keşiflere yelken açmanın heyecanını hissetmiş.
Gecenin ilerleyen saatlerinde, Uyku Bahçesi’nde minik rüzgarlar eserken, gizemli bir ses duyulmuş bu ses, rüzgarın, yaprakların ve hatta çiçeklerin bir arada söylediği bir ninni gibiymiş. O ninni, sevgi ve barışın en tatlı melodisini taşıyor, kalpleri huzurla dolduruyormuş. Mert, ninninin melodisini duydukça bütün yorgunluğu ve endişeleri bir kenara bırakmış bedenini rüya alemine hazırlamış. Rüyaların, ona her gece yeni umutlar ve sevgi dolu anılar getireceği düşüncesiyle, kalbi umutla ve neşeyle atmaya başlamış.
Sonunda, Mert Uyku Bahçesi’nde geçirdiği harika zamanı geride bırakıp, evinin sıcak kucağına dönmüş. Annesinin yanında yatağa uzanırken, gün boyunca öğrendiği tüm güzellikleri ve doğanın kendisine sunduğu bilgilerle dolu rüyalar görmeye başlamış. O gece, yıldızların altında, doğanın yumuşak sesleri eşliğinde, Mert’in kalbi sevgi, dostluk ve umutla dolmuştu. Uyku masalları sayesinde çocuklar, doğanın dilini, sabrın, sevginin ve dostluğun önemini öğrenir, her gecenin yeni bir başlangıç olduğunu keşfederlermiş.
Sabah olduğunda, Mert uyanmış ve pencereden dışarı bakıp yeni bir günün getirdiği tüm güzellikleri kucaklamaya hazır olduğunu hissetmiş. Annesine ve babasına gülümsemiş çünkü o artık biliyormuş ki, rüyalar her zaman kalpte saklı değerlerin, sevgi dolu anıların ve hayallerin gerçeğe dönüşmesine vesile olur. Ve böylece, Mert’in uyku masalı her gece yeniden canlanmaya, onun içindeki masum sevinci ve merakı besleyip büyütmeye devam etmiş. Mutluluk, umut ve sevgi dolu kalbiyle, her gece yeni bir masala dalan Mert, büyülü Uyku Bahçesi’ndeki dostlarını, doğanın öğretilerini ve her zaman parıldayan yıldızları kalbinde saklayarak, hayatının her anını neşeyle yaşamış. Herkes mutlu mesut yaşamış, rüyaların ve gerçeklerin kesiştiği o büyülü dünyada, sevgi ve huzur hiç eksik olmamış.
Arkadaşlarınla Paylaş
