Bir varmış, bir yokmuş. Uzak diyarlarda, güzel bir köyde, ailesiyle birlikte yaşayan küçük Ahmed adında bir çocuk varmış. Ahmed, çok iyi kalpli, yardımsever ve meraklı bir çocukmuş. Ramazan ayı gelmiş ve köyde herkes oruç tutmaya başlamış. Ahmed, Ramazan ayını çok severmiş çünkü bu ayda herkes daha nazik, daha yardımsever ve daha mutlu olurmuş.
Ahmed, Ramazan'ın ilk günü ailesiyle birlikte sahura kalkmış. Annesi ve babası ona Ramazan'ın önemini anlatmışlar. Annesi demiş ki, "Ramazan, Allah'ın bize sunduğu özel bir aydır. Bu ayda oruç tutarız, daha çok ibadet ederiz ve yardıma muhtaç insanlara yardım ederiz." Ahmed, annesinin sözlerini dikkatle dinlemiş ve Ramazan ayında daha iyi bir çocuk olmaya karar vermiş.
Bir gün, Ahmed köyde dolaşırken yaşlı bir amca görmüş. Amca, yolda ağır bir yük taşıyormuş ve çok yorulmuş görünüyormuş. Ahmed hemen amcanın yanına koşmuş ve ona yardım etmek istemiş. "Amca, size yardım edebilir miyim?" diye sormuş. Yaşlı amca gülümseyerek, "Tabii ki evladım, çok naziksin," demiş. Ahmed, amcanın yükünü taşımış ve ona evine kadar eşlik etmiş. Amca, Ahmed'e teşekkür etmiş ve ona bir hikaye anlatmak istemiş.
Amca demiş ki, "Evladım, bu Ramazan ayında yardımseverliğin ne kadar önemli olduğunu anladın. Bu ayda yapılan iyilikler, Allah katında büyük değer görür. Sana bir sır vereyim mi? Ormanın derinliklerinde bir Ramazan Hazinesi saklı. Bu hazineyi bulan kişi, büyük bir berekete kavuşur."
Ahmed'in gözleri parlamış. "Gerçekten mi amca? Bu hazineyi bulmak istiyorum!" demiş. Amca, "Evet, ama bu hazineyi bulmak için iyi kalpli olman ve başkalarına yardım etmen gerekiyor. Hazine, sadece kalbi temiz olanlar için açığa çıkar," demiş.
Ahmed, bu hazineyi bulmaya kararlıymış. O günden itibaren, her gün daha fazla iyilik yapmaya başlamış. Komşularının bahçelerini sulamış, yaşlılara yardım etmiş ve arkadaşlarına güzel davranmış. Her gece, dua etmiş ve Allah'tan ona yardım etmesini istemiş.
Bir gün, Ahmed ormanda dolaşırken eski bir harita bulmuş. Haritada, Ramazan Hazinesi'nin yeri işaretlenmiş. Ahmed, heyecanla haritayı incelemiş ve hazinenin yerini bulmak için yola koyulmuş. Ormanın derinliklerine doğru yürürken, karşısına bir kuş çıkmış. Kuş, Ahmed'e bakarak ötmeye başlamış.
Kuş demiş ki, "Ahmed, iyi kalpliliğinle ormanın ruhunu etkiledin. Ramazan Hazinesi'ni bulmaya çok yakınsın. Ancak, son bir sınavdan geçmen gerekiyor. Bu sınav, sabır ve anlayış gerektiriyor."
Ahmed, kuşun ne demek istediğini anlamış ve yoluna devam etmiş. Bir süre sonra, ormanın içinde kaybolmuş bir çocuk görmüş. Çocuk, ağlayarak Ahmed'e yaklaşmış. "Yolumu kaybettim, evimi bulamıyorum," demiş. Ahmed, çocuğu teselli etmiş ve ona evini bulması için yardım etmeye karar vermiş.
Ahmed, çocuğun elini tutmuş ve birlikte ormanın içinde yürümeye başlamışlar. Uzun bir yürüyüşten sonra, çocuğun evini bulmuşlar. Çocuğun ailesi, Ahmed'e teşekkür etmiş ve ona su ve yiyecek ikram etmişler. Ahmed, onların misafirperverliğinden çok mutlu olmuş.
Yola devam etmek için ormandan ayrılmadan önce Ahmed, Allah'a şükretmiş ve dua etmiş. "Allah'ım, bana sabır ve anlayış verdin. Bana yardım ettin. Sana şükrediyorum," demiş. Tam o anda, ormanın içinde parlak bir ışık belirmiş. Ahmed, ışığın olduğu yere doğru koşmuş ve sonunda Ramazan Hazinesi'ni bulmuş.
Hazine sandığının içinde, altın ve mücevherler yokmuş. Ama sandıkta, Ahmed'in kalbini ısıtan bir mektup varmış. Mektupta şöyle yazıyormuş: "Sevgili Ahmed, iyiliklerin ve yardımseverliğin sayesinde bu hazineyi buldun. Gerçek hazine, kalbindeki iyiliktir. Allah seni ödüllendirdi. Bundan sonra her Ramazan, köyünde bereket ve huzur olacak."
Ahmed, mektubu okuduktan sonra çok mutlu olmuş. Gerçek hazineyi bulduğunu anlamış. Köyüne döndüğünde, ailesine ve köylülere başından geçenleri anlatmış. Herkes Ahmed'i tebrik etmiş ve onunla gurur duymuş.
O günden sonra, Ahmed ve ailesi her Ramazan ayında daha da yardımsever ve iyiliksever olmuşlar. Köydeki herkes, Ahmed'in hikayesinden ilham alarak daha fazla iyilik yapmaya başlamış. Köy, bereket ve huzur içinde yaşamış. Ahmed, her gece dua ederken Allah'a şükretmeyi hiç unutmamış.
Ve böylece, İyi Kalpli Küçük Ahmed'in Ramazan Hazinesi hikayesi, nesilden nesile aktarılmış. Her Ramazan ayında, köydeki çocuklar bu hikayeyi dinleyip, Ahmed gibi iyilik yapmayı öğrenmişler. Ramazan ayı, köyde büyük bir coşkuyla ve iyiliklerle kutlanmaya devam etmiş.
İşte, İyi Kalpli Küçük Ahmed ve Ramazan Hazinesi'nin hikayesi burada sona ermiş. Ama iyilik ve yardımseverlik, her zaman devam etmiş. Ve herkes, iyi kalpli olmanın ne kadar değerli olduğunu öğrenmiş. Masal burada bitmiş, ama iyilikler ve dualar hep sürmüş.
