Bir varmış, bir yokmuş evvel zamanın birinde, Ufuk adında minik, neşeli bir çocuk yaşarmış. Ufuk, gün boyunca ormanda koşar, çiçeklerle konuşur, kuşların hikayelerini dinler ve her akşam güneş battığında eve dönüp annesine masallar anlatırmış. Bir gün akşamüstü, Ufuk oyun oynamak için evinin bahçesinde gezinirken, gökyüzünde parıldayan gizemli bir ışık fark etmiş. Bu ışık, diğer tüm ışıltılardan farklıymış sanki ona bir sır fısıldar gibi, büyülü bir davet yaparmış. Ufuk, heyecanla ışığın peşinden gitmeye karar vermiş.
Ufuk, ışığın izini takip ederek ormanın derinliklerine doğru yürümüş. Kuşlar, rüzgarda dans eden yapraklar ve ufak hayvanlar ona yol gösterircesine etrafa uçuşurken, Ufuk kalbindeki merakla yol alıyormuş. Kısa süre sonra, ormanın en güzel, en huzurlu köşesine gelmiş. Burada, eski bir meşe ağacının gölgesinde, yumuşacık yosunlarla kaplı, pırıl pırıl parlayan bir gölet varmış. Göletin kenarında oturan minik ve sevimli bir peri bulunmaktaymış. Peri, gümüşi saçları ve parıldayan kanatlarıyla, adeta ay ışığının yeryüzündeki temsilcisi gibiyken gözlerinde ise engin bir bilgelik saklıymış.
Ufuk, şaşkınlıkla periye yaklaşmış ve Sen kimsin, neden buradasın? diye sormuş. Gülümseyerek konuşan peri, Ben Ayışığı Perisi'yim. Her gece gökyüzündeki parlak Ay'ın huzurunu ve bilgeliğini buraya, uyku vakti gelen çocukların kalbine taşırım. Senin gibi temiz yürekli çocukların kalbine, güzel rüyaların ve sıcak sevgilerin tohumlarını ekerim, demiş. Ufuk, perinin sözlerinden çok etkilenmiş ve kalbi sevinçle dolmuş. Peri, Ufuk'a, Gel, bu gece sana uyku öncesi sihirli bir macera yaşatacağım. Hazır mısın? diye sormuş. Ufuk, hemen Evet, hazırım! diyerek perinin elini tutmuş.
O andan itibaren, göletin su yüzeyi aniden parlarak büyülü bir aynaya dönüşmüş. Bu ayna, yalnızca uyku zamanının yakınındaki çocukların girebileceği bir rüya dünyasına açılan kapıymış. Ufuk, perinin rehberliğinde aynanın içine adım atmış. Birdenbire kendini rengarenk, hayal gücünü zorlayan bir dünyada bulmuş. Etrafında uçuşan kocaman kelebekler, konuşan ağaçlar ve gülümseyen yıldızlar varmış. Bu dünyada zaman hiç akmıyor, her şey yavaş yavaş, huzur dolu bir ritimde ilerliyormuş.
İlk durağı, Bilge Çiçekler Bahçesi olmuş. Bahçede her türlü çiçek, Ufuk’a tatlı tatlı hikayeler anlatıyormuş. Renkleriyle dans eden papatyalar, nazik güller ve mis kokulu menekşeler, ona kalp dostluğu, sevgi ve sabrın önemini anlatıyormuş. Bilge bir gül, Ufuk, demiş, unutma ki her güzel gün, yorgun bedenimizi dinlendirmek ve kalplerimizi sevgiyle doldurmak için bir uykuya ihtiyaç duyar. Tıpkı doğanın yeniden canlanması gibi, sen de uyku sayesinde yarın daha güçlü olursun. Ufuk, gülün sözlerini dikkatle dinlemiş ve aklına kazımış.
Bir sonraki macera durağı, Renkli Rüyalar Nehri'ymiş. Bu nehir, gümüşi ışıklarla süzülen bir su akışıymış. Ufuk, nehrin kenarına otururken, nazik bir su perisi ortaya çıkmış. Su perisi, Ufuk’a, Uykunun büyülü dünyasında, hayaller kurmak en değerli hazinedir. Her rüya, senin içindeki sevgi, cesaret ve merakın bir yansımasıdır. Rüyalarında, sınırların ötesine geçebilir, kalbinde taşıdığın güzellikleri keşfedebilirsin, diye anlatmış. Ufuk, su perisinin sözleriyle büyülenmiş ve rüyalarının ona neler getireceğini merak etmeye başlamış.
Ardından Ufuk, gökyüzüne doğru yükselen Işık Merdivenleri'nin bulunduğu bir tepeye tırmanmış. Merdivenler, gökyüzündeki parıltılı, yumuşak bulutların arasından geçiyormuş her basamak, bir umut, bir hayal gibi parıldıyormuş. Merdivenlerin sonunda, gökyüzünde süzülen dev bir Ay onu karşılamış. Ay, minik Ufuk’a gülümseyerek, Ben, senin rüyalarına rehberlik eden eski dostunum, demiş. Ay’ın sıcak ışıkları altında Ufuk, kendini evrenin en huzurlu yerinde hissetmiş. Ay, ona uyku öncesi dinlenmenin, her yeni günün başlangıcını nasıl tazelendiğini anlatırken, Ufuk da bir yandan bu büyülü anın keyfini çıkarmış.
Son bir macera daha yaşanmış bu kez Ufuk, Yıldız Şehri’nde gezinmiş. Yıldızlar, gecenin karanlığını aydınlatan minik dostlar gibi, şehrin sokaklarında dans ediyor, ışık oyunu oynuyorlarmış. Her yıldız, kendi hikayesini anlatarak, Ufuk’a cesaret, mutluluk ve iyilik gibi değerleri fısıldamış. Ufuk, onlarla beraber yürürken, Gerçek hayatta da, senin içinde bu yıldızlar gibi parlayan umutlar var. Onları asla kaybetme, zira her karanlık gecenin ardından mutlaka aydınlık bir sabah gelir, diye düşünmüş.
Artık uyku zamanı geldiğinde, her maceranın bir sonu olduğunu bilen Ufuk, Ayışığı Perisi'nin yanına geri dönmüş. Peri, ona Her güzel macera, dinlenmenin bir zamanı olduğunu hatırlatır. Uyku zamanı, sadece bedenini değil, ruhunu da yeniler. Yarın yeni maceralara ve güzel hikayelere açık olacaksın, demiş. Bu sözler Ufuk’un kalbine öyle bir huzur vermiş ki, artık her gece uykuya dalmak onun en sevdiği anlardan biri olmuş.
Peri, Ufuk’u ormandaki eve geri götürdükten sonra, minik çocuk yatağına uzanmış ve yıldızlı pencereden süzülen ay ışığını izleyerek, rüyalar diyarına doğru yavaşça dalmış. Bu gece, Ufuk rüyasında Bilge Çiçekler Bahçesi’nde öğrendiği sevgiyi, Renkli Rüyalar Nehri’nde keşfettiği hayalleri, Işık Merdivenleri’nde bulduğu umudu, ve Yıldız Şehri’nde dinlediği iyilik dolu hikayeleri yeniden yaşamış. Her rüya, ona kalbindeki sıcaklığı hatırlatmış.
Ufuk artık her uyku öncesinde, içindeki tüm güzellikleri bir yana bırakıp, günün tüm yorgunluğunu, endişelerini ve küçük korkularını geride bırakıyormuş. Uyku, yalnızca bedenini dinlendirmek değil, aynı zamanda kalbini ve zihnini de yenileyen, ona yeni sabahların, yeni maceraların kapılarını açan bir mucizeymiş. Ayışığı Perisi de her gece Ufuk’un rüyalarına ziyaretler düzenler, ona sevgi, umut ve hayal gücünün gücünü hatırlatırmış.
Sabah olduğunda, Ufuk pencereden dışarı baktığında, gökyüzünde hala o gece ona eşlik eden meleklerden oluşan bir ordu görüyor, kuşlar cıvıl cıvıl öterek yeni günün güzelliklerini anlatıyormuş. Ufuk, gülümseyerek, uykuya dalmanın aslında ne kadar kıymetli bir armağan olduğunu, her yeni günün ona yeni bir şans, yeni bir macera sunduğunu fark etmiş. Artık her gece, yatmadan önce kalbinde minik bir duala, Teşekkür ederim güzel rüyalar, sevgi dolu uyku, diyerek uykuya dalarmış.
İşte böylece minik Ufuk, uyku öncesi geçirdiği o sihirli zamanı, her günün sonunda saklayarak, hayatındaki birçok zorluğa karşı cesaretini ve sevgisini korumuş. Geceleri dinlenirken, rüyaların büyülü dünyasında yolculuk eder, ertesi sabah ise taptaze, neşeli ve umut dolu bir şekilde yeni günlere başlamış. Ve böylece, masalımız da mutlu sonla, huzur ve umut dolu bir kalple sona ermiş. Her gece ufkun göğsünde parlayan umut yıldızı, ona bir kez daha hatırlatırmış dinlenen beden, mutlu kalbe, yeniden başlanan maceraların anahtarıdır.
Arkadaşlarınla Paylaş
