Bir zamanlar, çok uzaklarda, masal diyarlarının derinliklerinde, küçük bir köyde yaşayan bir kız çocuğu vardı. Adı Ela'ydı. Ela, saçları uzun ve siyahtı, gözleri ise parlak maviydi. Güneşli günlerde mutlu bir çocuk olan Ela, köylerindeki diğer çocuklarla oyun oynamayı, ağaçların altında koşup zıplamayı çok severdi.
Bir gün, Ela'nın köyüne minik bir ejderha dadanmıştı. Köy halkı endişe içindeydi, çünkü ejderha her gece alev püskürterek köyün etrafında dolaşıyor, korku salıyordu. Ela'nın ailesi de endişeliydi ve köylerinin güvende olmadığını düşünüyorlardı. Ela, bu durumu öğrenince hemen harekete geçmeye karar verdi. Ejderhayla yüzleşmek için cesaretli bir plan yapmaya karar verdi. Bu macera dolu yolculuk, Ela'nın hayatını sonsuza dek değiştirecekti.
Ela, cesur bir şekilde köyünden ayrıldı ve ejderha tarafından saldırıya uğrayan diğer köyleri ziyaret etti. Hikayeler topladı, insanların anılarına kulak verdi, ejderhanın izlerini sürdü. Her adımıyla daha da cesur ve kararlı bir kız çocuğuna dönüştü.
Bir gün, bir bilgeyle karşılaştı. Bilge, Ela'ya, ejderhanın yüreğinin derinliklerindeki acının farkına varmasını ve onunla empati kurmasını öğütledi. "Belki de ejderha kendi acısından kaçıyor ve bu yüzden köylere zarar veriyor" dedi. Bu düşünce Ela'nın aklını karıştırdı, ama yine de hala ejderhayla yüzleşmeye kararlıydı.
Sonunda, nihayet ejderhayla karşılaştı. Ejderha, korkutucu bir şekilde alev püskürtüyordu, ama Ela'ya yaklaştığında şaşırtıcı bir şey oldu. Ejderhanın gözlerinde hüzün vardı. Ela, bilgenin öğütlerini hatırlayarak, ejderhaya yaklaştı ve onunla konuşmaya başladı. Ejderhanın hüzün dolu hikayesini dinledi, onun acılarını anladı.
Aniden, ejderha, Ela'ya minnettarlıkla baktı. Onunla konuşan ilk insandı ve artık onun dostu olmuştu. Ela, köyüne geri döndüğünde, ejderhanın artık köye zarar vermediğini duydu. Kısa süre sonra, köy halkı, ejderhanın gerçekten de kötü olmadığını anladı ve onu kucakladı.
Ela, ejderhanın dostluğunu kazanmasının üzerinden yıllar geçti. Ejderha, köyünü korumak için sırtında Ela'yı taşıyarak gezdi ve artık birlikte huzur içinde yaşıyorlardı. Ela'nın cesareti ve sevgisi, masal diyarlarına iyilik getirmişti ve herkes onu bu yüzden minnetle anıyordu.
Bir süre sonra, köylerdeki huzurun geri dönmesiyle, Ela ve ejderha masal diyarlarında efsane haline geldi. İnsanlar onların hikayesini tekrar tekrar anlatıyor, çocuklar masallarını dinleyip onların cesaretini öğreniyordu. Ancak bir gün, masal diyarlarına büyük bir tehlike düştü. Karanlık güçler, masal diyarlarını ele geçirmek için planlar yapıyordu. Herkes endişeliydi, çünkü hiç kimse bu karanlık güçlerle başa çıkacak kadar güçlü değildi.
Ela, masal diyarlarının bu tehlikede oluşunu haber alınca hemen harekete geçmeye karar verdi. Ejderhayla birlikte karanlık güçlerle savaşmak için yola çıktı. Yolda birçok zorlukla karşılaştılar, ancak Ela'nın cesareti ve ejderhanın gücü onlara yardım etti. Sonunda, karanlık güçlerin inine ulaştılar.
İçeri girdiklerinde, karşılarına korkunç bir canavar çıktı. Canavar, masalların büyüsünü bozmak istiyordu. Ela ve ejderha, canavarla amansız bir mücadeleye girişti. Kanları donmuştu, ama yine de cesaretlerini kaybetmediler.
Sonunda, Ela'nın zekası ve ejderhanın gücü, canavarı alt etmeyi başardı. Karanlık güçlerin ele geçirmek istediği masal diyarlarını kurtardılar. Masal diyarları tekrar huzura kavuştu ve bu kez, Ela ve ejderha efsane oldular. Artık masallarda, onların cesaret dolu mücadelesi anlatılıyordu. Herkes onları minnetle anıyordu, çünkü masalların koruyucusu olmuşlardı.
Ela, ejderha ve masal diyarları yeniden mutlu ve huzurlu bir şekilde yaşamaya başladı. Ela artık herkesin kahramanıydı, ejderha ise masalların koruyucusu olarak anılıyordu. Birlikte, masal diyarlarını kötülüklerden korumaya devam ettiler.
Bu olaydan sonra, Ela ve ejderhanın ismi masal diyarlarında sonsuza dek yaşadı. Her masal anlatıldığında ve her çocuk uyurken, Ela'nın cesareti ve ejderhanın dostluğu hatırlanıyordu. Masal diyarları artık daha güçlüydü, çünkü içlerinde Ela ve ejderhanın masalı yaşamaya devam ediyordu.
