Güneşin son ışıkları pencereden odaya süzülürken, küçük Melis yavaşça yastığının üzerine yaslandı. Minik elleriyle cebindeki renkli el fenerini tuttu ve annesine bakarak “Anne, bu akşam da güzel bir uyku masalı dinlemek istiyorum,” dedi. Annesi gülümseyerek yatağın başucuna oturdu, hafifçe Melis’in saçlarını okşadı ve masalını anlatmaya başladı.
Her şey, Gece Perisi’nin uzay boşluğunda süzülen minik, parlak yıldız tozlarıyla dolu bir çantasıyla yola çıkmasıyla başladı. Gece Perisi her akşam, masal diyarlarının kapılarını açmak için bu tozlardan bir tutam serperdi. O tozlar, çocukların hayallerini rengârenk çiçeklere dönüştürür, zihninde macera kapılarını aralardı. Melis, bu sihirli tozları düşlerken gözlerini hafifçe kısarak perinin uçuşunu izledi.
Peri, bir gece yarısı gökyüzünün en parlak yıldızı olan Altınlı’ya kondu. Altınlı, parlar ve çocukların rüyalarına neşe saçardı. Fakat bu gece, Altınlı biraz solgundu. “Sevgili Gece Perisi,” dedi Altınlı, “Çocuklar çok geç yatıyor, uyku öncesi dişlerini fırçalamayı unutuyor, uyku saati düzensiz hale geldi. Benim parıltım da azaldı.” Peri kafasını salladı. Altınlı’nın ışığının kaybolması, masal diyarlarının da kararmasına neden olacaktı.
Bunun üzerine Gece Perisi, Altınlı’yı yeniden parlatmak için küçük kahramanlar aramaya karar verdi. Zaman, gecenin en sessiz anında, En Uzun Uyku Ormanı’nda yaşayan baykuşlar, tırtıllar ve miskin sincaplar diyarına aktı. İlk durağı Minik Baykuş’un ağacıydı. Minik Baykuş, gün boyu etrafı gözetler, geceleri bilgece öğütler verirdi. “Sevgili Baykuş,” dedi Gece Perisi, “Çocuklar uyku saatine önem verse, dişlerini fırçalasa, senin çığlık gibi ‘hoo hoo’ sesin kadar net öğütler daha çok insanın kulağına ulaşmaz mı?” Baykuş, bir yudum gece serinliğini içine çekip “Kesinlikle,” diye mırıldandı, “Uyuya kalmadan önce kitap okumak da zihni dinlendirir. Böylece çocuklar kendilerini masal sayfalarında doyasıya yaşar, ardından huzurla uykuya dalar.”
Ardından peri, Ormanın İncisi sincap ailesine misafir oldu. Sincaplar, ağaç kovuğunda yer fıstığı, ceviz ve taze meyveleriyle ünlüydü. En küçük sincap, dikenli kabuklu cevizi dişleriyle kırarken peri ona seslendi: “Sevgili Sincap, çocuklar kahvaltıda süt içip meyve yeseler, vücutları sağlıklı büyür ve gün boyu enerjileri yüksekte kalır. Akşamları da hafif yemeklerle dinlenmeye geçerlerse uykuya daha kolay dalamaz mı?” Sincap gülerek zıpladı ve minik bir fındık fırlattı: “Dengeli beslenme, güçlü kemikler ve sağlıklı dişlerin sırrıdır!”
Gece Perisi, orman yolunda ilerlerken kocaman bir meşe ağacının altındaki tırtıllar grubuyla karşılaştı. Tırtıllar, ağır ağır hareket edip dallarda huzur içinde sallanırken peri onlara döndü: “Sevgili tırtıllar, çocuklar her gün en az bir saat açık havada oynasalar, hem bedenleri zinde kalır hem de temiz havayla ciğerleri güçlenir. Biraz koşsunlar, biraz zıplasınlar ki yorgunlukla gelen derin uykuya kavuşsunlar.” Tırtıllar, yapraklardan yaptıkları minik bir ring çemberinde şakacı bir dansa başlayarak bu fikri onayladılar.
Peri, bu tavsiyeleri bir torbaya doldurup gökyüzüne yükselmeye hazırlanırken yumuşak bir meltem esti. Meltem, “Ufak bir hatırlatma,” dedi eğilerek, “Telefon ve tablet ışıkları uyku hormonunu baskılıyor. Yatmadan en az yarım saat önce ekran yerine kitap okumak, hayal gücünü canlandırır ve gözler dinlenir.” Gece Perisi gülümsedi, bu öğüt de en değerli tozlarla mühürlendi.
Son olarak, ılık yaz rüzgarları ve hafif karanlığın kıyısında, Altınlı’nın yanına döndü peri. Elindeki toz torbasını açtı ve içindeki bilge baykuş öğütleri, neşeli sincap sözleri, sakinleşen tırtıl önerileri, meltem nasihatleri hepsi bir arada gökyüzüne savruldu. O an, Altınlı birden bire ışıl ışıl parlamaya başladı. Parıltısı, rengârenk gökkuşağı gibi yayıldı her parıltı çocukların odalarına, kalplerine, yastık altlarına kadar ulaştı.
Melis, annesinin anlattığı bu masalı dinlerken uyku perisinin ve diyar kahramanlarının tavsiyelerini hayal etmeye başladı. Minik baykuşun “hoo hoo”ları, sincapların enerji dolu zıplayışları, tırtılların huzurlu dansı, meltemin sessiz uyarısı… Hepsi birer birer zihninde canlandı. Göz kapakları ağırlaştı, bir an bile gecikmeden Melis dişlerini fırçaladı, pijamalarını giydi ve yatağına geri dönüp kapağına sıkı sıkıya sarıldı.
Annesi, Melis’in alnına hafifçe öpücük kondururken “İyi geceler tatlı rüyalar,” dedi. Peri ise yıldız tozu serpiştirerek şöyle fısıldadı: “Sevgili Melis, unutma sağlıklı beslenme, temiz hava, ekranlardan uzak kitap okumalar ve düzenli uyku seni güçlü ve mutlu kılar. Rüyaların en güzel masallarıyla dolsun.”
Minik Melis, o günden sonra her gece aynı rutini heyecanla bekledi: Dişlerini fırçalamak, pijamalarını giymek, kitabını okumak ve yatmadan önce derin bir nefes almak. Çünkü artık biliyordu ki, uyku yalnızca dinlenmek değil, aynı zamanda sağlıklı büyümenin, öğrenmenin ve rüyalarda yepyeni maceralara yelken açmanın sihirli anahtarıydı.
Ve böylece Melis, beyaz, pamuk gibi bulutların üzerinde sallanan bir salıncakta huzurla uykuya daldı. Rüyasında Gece Perisi’yle gökyüzünde dans etti, Altınlı’yı daha da parlattı ve sonsuz yıldız bahçelerinde neşe içinde koştu. Masal diyarları karanlığa bürünürken, tüm çocukların uyku perileri de en mutlu şarkılarını söyleyerek gecenin sessizliğini kutladı. Sessizlikte yankılanan tek ses, çocukların tatlı nefes alışlarıydı. Ve her uyku, yeni bir masalın başlaması demekti… Böylece masal mutlu sonla noktalandı ve tüm minik kalpler huzur içinde uykuya daldı.
Arkadaşlarınla Paylaş
