Birlikte yeni bir maceraya atılalım. Hikayemiz başlıyor...
Bir varmış, bir yokmuş. Gülcan isminde tatlı bir kız çocuğu varmış. Gülcan, annesi Ayşe ve babası Ahmet ile mutlu bir ailede yaşarmış. Onlar birbirlerinin en iyi arkadaşlarıydı ve her zaman birlikte güler, eğlenirlerdi. Aileleriyle birlikte yaşadıkları küçük bir köyde, herkes onlara imrendikçe imrenir, mutluluğundan nasıl bu kadar emin olduklarını anlamazlarmış.
Bir hafta sonu, aile piknik yapmaya karar vermişti. Ayşe, tüm aile için leziz yiyecekler hazırladı. Ahmet, piknik sepetini hazırlarken Gülcan da piknik yerini seçmek için etrafta dolaşıyordu. Güzel bir yer bulduğunda, hemen annesini ve babasını çağırdı.
Çok geçmeden, aile güzel ve huzurlu bir göl kıyısında toplanmıştı. Hep birlikte öğle yemeğini yediler, güneşlenip keyifli vakit geçirdiler. Gülcan, suyun kenarında oynayan diğer çocukları görünce de onlara katıldı.
Bir süre oynayıp eğlendikten sonra, Gülcan'ın annesi ve babası onu çağırdı. Yanlarına döndüğünde, annesi ona şöyle dedi: "Gülcan, seninle burada olmaktan çok mutluyuz. Sen bizim için çok değerlisin." Öğrendiği şeyi başkalarıyla da paylaşmak isteyen Gülcan, mutluluğunu çevresindeki diğer çocuklara da yaymak istedi.
Gülcan, yanına gittiği diğer çocuklara da ne kadar mutlu olduğunu söyledi ve onları piknik alanına davet etti. Çocuklar da mutlu bir şekilde kabul ettiler ve hep birlikte oyun oynamaya başladılar.
Öğleden sonra, diğer aileler piknik alanından ayrılmaya başladıkça, Gülcan'ın ailesi de toplandı ve eve dönmeye karar verdiler. Ancak yanlarındaki değerli bir şey daha vardı; mutlu bir anı ve birlikte geçirdikleri güzel bir günün hatırası.
O günden sonra, Gülcan ve ailesi her fırsatta başka insanları mutlu etmek için çaba gösterdiler. Onlar, mutlu olmanın bir ailenin gücünde ve birbirlerine sevgi ve anlayışla bağlı olduklarında gerçekleşebileceğini öğrenmişlerdi.
Bu güzel hikayede, Gülcan ve ailesi başkalarını mutlu etmeyi öğrendi ve böylece daha mutlu aileler ve birlikte mutlu zamanlar geçiren insanlar yaratmaya devam ettiler. Ve böylelikle herkes, Gülcan'ın ailesinin mutlu ailenin gücünü keşfettiği bu hikayeyi anlattığında, onları biraz daha mutlu eden birer besteci haline gelmiş oldular.
Bu hikaye bize, ne kadar küçük bir eylemin bile başkalarını ne kadar mutlu edebileceğini hatırlatıyor. Birbirimize sevgi ve saygı gösterdiğimizde, büyük ve mutlu aileler yaratabiliriz.
